3 Haziran 2014 Salı

NAZIM HİKMET RAN



Romantik Komünist, Mavi Gözlü Dev, usta, Nazım, Nazım Hikmet Ran.
"Ben yanmasam, sen yanmasan,biz yanmasak. Nasıl çıkar karanlık aydınlığa?" diyen aydınlığın şairi.
"O mavi gözlü bir devdi
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
Bahçesinde ebrulili hanımeli açan bir ev."
 
O mavi gözlü dev.
 
Piraye'nin, Nüzhet'in, Vera'nın eşi. Aşk'a aşık bir şair. 12 yıldan fazla hürriyete hasret, yıllarca memleketine hasret bir yürek. Kadını,çiftçiyi,işçiyi, herkesi ve herşeyi düşünen bir düşünür.
Vatandaşlıktan çıkarılan ülkesinin tehlikeli bulduğu bir dev. Ardından her kıymetli ölene park,cadde yapılan bu topraklarda vatandaşlığa geri kabul edilen bir beyin.
 
"Gelsene dedi bana
Kalsana dedi bana
Gülsene dedi bana
Ölsene dedi bana
Geldim,
Kaldım,
Güldüm,
Öldüm."
 
Bir başka ülkenin kollarında memleket özlemi içinde hayata gözlerini yuman büyük usta.
Edebiyat tarihimizde farklılığı reddedilemeyecek şair. Şimdiki nesilde dahi gençlere aşkı Tahir ve Zühre ile sevdiren bir romantik. Mahpus günlerinde bile ressamlara, yazarlara yol açan bir düşün adamı.
Romantik Komünist. Nazım Hikmet Ran..
“Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
Ve bir orman gibi kardeşçesine,
Bu hasret bizim.”
Yüreği, şiirleri hasret dolu bir kalem.
 
Ve elbette ölümünün 51. yılında Nazım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hala!